فهرست مطالب

فصلنامه اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی
پیاپی 27 (پاییز 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/09/12
  • تعداد عناوین: 9
|
  • غلامرضا طهماسبی*، سید عطاالله سیادت، محمدمهدی پورسیاه بیدی، رحیم ناصری صفحات 241-258

    برای بررسی و تعیین مناسب ترین تاریخ کاشت ارقام کلزا و اثرات آنها بر عملکرد و اجزای آن آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در سال زراعی 85-84 در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی ایلام به مرحله اجرا درآمد. در کرت های اصلی 4 تاریخ کاشت 6/25، 7/10، 7/25 و8/10 و در کرت های فرعی سه رقم اکاپی، زرفام و طلایه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس عملکرد، اجزای عملکرد و صفات مورد بررسی نشان داد که بین تاریخ های مختلف کاشت، ارقام و اثرات متقابل از نظر صفات مورد بررسی اختلاف معنی دار وجود دارد. بیشترین عملکرد دانه معادل 3622 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 10 مهر و کمترین آن با 3075 کیلوگرم در هکتار در تاریخ کاشت 25 شهریور به دست آمد. در تاریخ کاشت 10 مهر بیشترین تعداد دانه در خورجین (61.55 خورجین)، بیشترین وزن هزار دانه (3.477 گرم) و بیشترین تعداد خورجین در ساقه اصلی (64.75 عدد) حاصل شد. رقم زرفام نسبت به سایر ارقام از نظر عملکرد دانه، تعداد دانه در خورجین، وزن هزاردانه، تعداد خورجین در ساقه اصلی نسبت به دو رقم دیگر برتری داشت. طول دوره گلدهی و ارتفاع بوته رقم طلایه نسبت به سایر ارقام بیشتر بود و در بین تاریخ های کاشت، تاریخ کاشت 10 مهر دارای تعداد روز تا شروع گلدهی کمتر و طول دوره گلدهی برتری نسبت به سایر تاریخ های کاشت بود. در این آزمایش تاریخ کاشت 10 مهر همراه با رقم زرفام برای منطقه مناسب تشخیص داده شد.

    کلیدواژگان: کلزا، تاریخ کاشت، عملکرد دانه، صفات رویشی
  • داوود حسن پناه * صفحات 259-276

    به منظور ایجاد تنوع ژنتیکی و استفاده از آنها در برنامه های اصلاحی، تعداد 105 هیبرید انتخابی در طی چهار سال (89-1386) با ارقام آگریا، ساوالان، بورن، کنبک و کایزر به عنوان والدین هیبریدها در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل براساس طرح آماری آگمنت در سال زراعی 90-1389 کشت گردیدند. عملکرد غده قابل فروش در والدین هیبریدها 52-42 تن در هکتار و در هیبریدها 138.8-10.4 تن در هکتار برآورد شد. عملکرد غده قابل فروش هیبریدها دارای 23.81 درصد فوق غالبیت، 52.38 درصد غالبیت ناقص، 13.33 درصد کاهش غالبیت و 10.48 درصد غالبیت سرگردان بودند. حدود 24 درصد هیبریدها عملکرد غده قابل فروش بیشتری نسبت به والدین داشتند. میزان هتروزیس برای عملکرد غده قابل فروش 58 درصد به دست آمد. پس از بررسی نتایج از لحاظ عملکرد غده قابل فروش، یکنواختی غده، سطحی بودن عمق چشم، کوتاه بودن استولون، رنگ پوست و گوشت زرد، میزان هتروزیس و درجه غالبیت، تعداد 28 هیبرید انتخاب شدند. از هیبریدهای انتخابی، تعداد 14 هیبرید به تلاقی ساوالان♀ × کایزر♂ (021، 022، 023، 025، 026، 049، 057، 081، 087، 088، 095، 098، 0104 و 0105)، چهار هیبرید به تلاقی آگریا♀ × ساوالان♂ (0500، 0502، 0503 و 0508) و پنج هیبرید به تلاقی آگریا♀ × کایزر♂ (0611، 0613، 0616، 0618 و 0623) با گروه رسیدگی زودرس تا متوسط زودرس؛ تعداد یک هیبرید به تلاقی ساوالان♀ × بورن♂ (0205)، تعداد دو هیبرید به تلاقی کایزر♀ × ساوالان♂ (0300 و 0303) و تعداد دو هیبرید به تلاقی کنبک♀ × کایزر♂ (0401 و 0403) با گروه رسیدگی متوسط دیررس تعلق داشتند.

    کلیدواژگان: جمعیت اصلاحی، درجه غالبیت، هتروزیس، هیبرید، Solanum tuberosum
  • فاطمه میرشکاری*، پریسا ناظری، مجتبی میرآخوری، نعیم جمشیدی، مهدی غفاری، امیرحسین مرکزی صفحات 277-286

    این آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی مهران در سال زراعی 1387 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل زمان های آبیاری در 3 سطح آبیاری معمول منطقه (5 روز یک بار)، 3 روز دیرتر از آبیاری معمول منطقه ، 6 روز دیرتر از آبیاری معمول منطقه و کود زیستی فسفاته در 2 سطح (عدم استفاده از کود زیستی فسفاته، استفاده از کود زیستی فسفاته) و کود شیمیایی در 3 سطح (عدم استفاده از کود شیمیایی فسفاته (سوپر فسفات تریپل)، 45 کیلوگرم در هکتار ، 90 کیلوگرم در هکتار P2O5) از نظر عملکرد دانه مورد بررسی قرار گرفتند. عملیات کودپاشی برای تیمارهای کود شیمیایی در مورد کود پتاس به صورت K2O به مقدار 100 کیلوگرم در هکتار قبل از کاشت و کود نیتروژن به مقدار 400 کیلوگرم در هکتار به صورت اوره در سه نوبت، یک سوم در زمان کاشت، یک سوم مرحله رشد ساقه و مابقی در مرحله تشکیل گل آذین مصرف گردید. نحوه اعمال تیمارهای بیولوژیک به طور کلی بدین صورت بود که همزمان با کاشت، کود زیستی فسفاته به مقدار 13 کیلوگرم روی خطوط کاشت بذر به فاصله 5-3 سانتی متر از بذرها پخش گردید. صفات مورد اندازه گیری شامل ارتفاع بوته، ارتفاع بلال از سطح زمین، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و درصد پروتئین بودند. نتایج نشان داد که اثر متقابل تیمار آبیاری و سطوح کودی در مورد صفاتی نظیر ارتفاع بوته، ارتفاع بلال از سطح زمین، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و درصد پروتئین معنی دار بودند و بالاترین عملکرد مربوط به تیمار آبیاری معمول منطقه، مصرف کود زیستی و مصرف 45 کیلوگرم کود شیمیایی فسفاته با میانگین 9840 کیلوگرم در هکتار برآورد شدند که در مقایسه با دیگر سطوح کودی و تیمارهای آبیاری برتری محسوسی نشان دادند.

    کلیدواژگان: ذرت، عملکرد، کم آبی، کودزیستی فسفاته
  • محمد اسگندری کردلر، بهمن پاسبان اسلام *، سید علی موسوی زاده، محسن رشدی صفحات 287-300

    به منظور بررسی برخی از ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی مرتبط با عملکرد و اجزای عملکرد دانه ارقام پاییزه کلزا، پژوهشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار طی سال زراعی 84-1383 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی به مرحله اجرا درآمد. در این آزمایش 19 رقم پاییزه کلزا از نظر برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیک، عملکرد دانه و روغن ارزیابی شدند. ارقام مورد بررسی از نظر صفات سطح برگ تیپ I (برگ های کوچک بدون دمبرگ)، سطح برگ تیپ II (برگ های بزرگ با دمبرگ طویل)، سطح برگ کل بوته، تعداد برگ تیپ I و تعداد برگ تیپ II، تعداد برگ در بوته، وزن خشک برگ در بوته، وزن ویژه برگ، دمای برگ، عملکرد دانه و روغن در هکتار و درصد روغن دانه، با یکدیگر تفاوت معنی داری نشان دادند. مقایسه میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که ارقام پرمحصول تر، از سطح برگ تیپ II بالاتری برخوردار بودند. با توجه به نتایج به دست آمده، ارقام SLM046، Sunday، ARC-2، Opera و Ebonit به ترتیب بالاترین عملکرد دانه در هکتار را کسب کردند . بیشترین عملکرد روغن به ترتیب مربوط به ارقام Sunday، Ebonit، SLM046، ARC-2و Opera و کم ترین آن در ارقام Okapi، Sinatra، Cob*Regent، Geronima و Olpro بودند. همبستگی مثبت و معنی دار بین صفات عملکرد روغن، سطح برگ تیپ II، سطح برگ در بوته، وزن برگ در بوته با عملکرد دانه دیده شد ولی، درصد روغن با عملکرد دانه همبستگی منفی و معنی دار نشان داد. همچنین همبستگی های عملکرد روغن با درصد روغن دانه، عملکرد دانه در هکتار، وزن خشک برگ، سطح برگ در بوته، سطح برگ تیپ II و سطح برگ تیپ I مثبت و معنی دار شد. به نظر می رسد سطح برگ و به ویژه برگ های بزرگ با دمبرگ طویل (تیپ II) در پشتیبانی عملکرد دانه و روغن کلزا نقش قابل توجهی داشته باشند. بدیهی است با تکرار آزمایش می توان به ارقام سازگار برای توسعه کشت کلزا در اقلیم های سرد کشور دست یافت.

    کلیدواژگان: دمای برگ، سطح برگ، کلزا، وزن ویژه برگ
  • علی قدرتی آزادی*، رضا صدرآبادی حقیقی، کیومرث بخش کلارستاقی صفحات 301-314

    به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی عنصر مس بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم جو، آزمایشی به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 91-1390 در مزرعه نمونه کشت و صنعت آستان قدس رضوی انجام گرفت. فاکتور اول شامل چهار رقم جو (فصیح، یوسف، ریحان و CB17) و فاکتور دوم شامل محلول پاشی کلات مس با غلظت یک در هزار در سه سطح (شاهد، محلول پاشی در مرحله تورم سنبله و محلول پاشی در مراحل تورم سنبله و سنبله دهی) بودند. بر اساس نتایج، بین ارقام، با وجود بعضی تفاوت ها، در صفاتی نظیر تعداد پنجه بارور، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه از نظر عملکرد اختلاف معنی داری وجود نداشت. همچنین، بر اساس نتایج، یک یا دوبار محلول پاشی با کلات مس باعث افزایش عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه گردید. افزایش عملکرد دانه عمدتا ناشی از افزایش وزن هزار دانه بود و سایر اجزای عملکرد شامل تعداد پنجه بارور در واحد سطح و تعداد دانه در سنبله و همچنین شاخص برداشت تحت تاثیر محلول پاشی قرار نگرفتند. به طورکلی، به نظر می رسد با توجه به نقش عنصر مس در فیزیولوژی گیاهان، به خصوص در گیاه زراعی جو به عنوان یک گیاه حساس به کمبود مس می توان با مصرف ترکیبات حاوی مس به صورت محلول پاشی به افزایش عملکرد این گیاه در طی فصل رشد کمک کرد.

    کلیدواژگان: جو، سنبله دهی، عملکرد دانه، مس، محلول پاشی
  • بهرام میرشکاری*، فرهاد فرح وش، سحر باصر کوچه باغ صفحات 315-326

    به منظور مطالعه تاثیر روش های مختلف پرایمینگ فیزیکی بر ویژگی های جوانه زنی بذر، رشد و عملکرد گندم رقم فلات، آزمایشی اجرا شد. تیمارها شامل شش روش پرایمینگ (اولتراسونیک با حداکثر 3 وات بر سانتی متر مربع، لیزر با طول موج 6328 آنگستروم، میدان مغناطیسی با شدت 0.6 تسلا، اشعه های گاما و بتا با شدت 2 میکروکوریل) در مدت زمان های 5 و 10 دقیقه به همراه شاهد بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای اشعه لیزر و میدان مغناطیسی به مدت 5 دقیقه روی طول دوره جوانه زنی نهایی بذر گندم از سایر تیمارها موثرتر بودند. گیاهچه های حاصل از تیمار میدان مغناطیسی بذور به مدت 5 دقیقه نسبت به اشعه بتا و اولتراسونیک بنیه قوی تری داشتند. گیاه گندم در اثر اعمال تیمارهای میدان مغناطیسی و اشعه گاما در مدت های 10- 5 دقیقه قادر به تولید دانه های بزرگ تر با وزن هزار دانه برابر 55.6 گرم بود. عملکرد حاصل از بذور تیمار شده با میدان مغناطیسی 5 دقیقه ای نسبت به شاهد 21.5 درصد بیشتر برآورد شد. تیمار اشعه لیزر به مدت 5 دقیقه به همراه تیمارهای میدان مغناطیسی و اشعه گاما در مدت زمان های مختلف توانستند عملکردی معادل 588 گرم در هر متر مربع تولید کنند. عملکرد دانه در تیمار شاهد 71 گرم کمتر از میانگین بهترین تیمارها بود.

    کلیدواژگان: پرایمینگ فیزیکی، گندم، عملکرد دانه
  • ابراهیم باقری*، جعفر مسعود سینکی، مهدی برادران فیروزآبادی، محمد عابدینی اسفهلانی صفحات 327-340

    به منظور بررسی اثر محلول پاشی سالیسیلیک اسید تحت شرایط قطع آبیاری (بر اساس BBCH، مراحل فنولوژی گیاهان) و اثر متقابل آنها بر غلظت کلروفیل a، b، کاراتنوئید و فلورسانس کلروفیل در ارقام کنجد (Sesamum indicum) آزمایشی در سال زراعی 91-90 در استان سمنان، شهرستان شاهرود، شهر بیارجمند انجام شد. در این طرح اثر 3 عامل مورد بررسی قرار گرفت. فاکتور اصلی، قطع آبیاری بر اساس BBCH (آبیاری کامل به عنوان شاهد، BBCH 69 (زمانی که %90 گل های کنجد باز شده) و BBCH79 (زمانی که %90 نیام های کنجد به اندازه نهایی خود رسیده باشند) و ارقام کنجد (بومی، دشتستان 2 و داراب 1) و سطوح محلول پاشی با سالیسیلیک اسید (غلظت 0 (شاهد) و 0.6 میلی مولار) به عنوان عوامل فرعی بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات نشان داد که تنش قطع آبیاری در پایان BBCH 69 و BBCH79 سبب اختلاف معنی دار در میزان کلروفیل a، کاراتنوئید و فلورسانس کلروفیل (F0، Fm، Fv، Fv/m) گردید. همچنین، محلول پاشی سبب مشاهده اختلاف معنی دار برای میزان کلروفیل b و فلورسانس کلروفیل (Fm و Fv) شد. نتایج همچنین نشان داد که بیشترین غلظت کلروفیل a و کارتنوئید در شرایط قطع آبیاری در BBCH 69 به ترتیب به میزان 0.629 و 0.265 میلی گرم بر گرم وزن تر و بیشترین غلظت Fv/Fm در شرایط آبیاری کامل به میزان 0.656 به دست آمدند. بر اساس نتایج این آزمایش بیشترین مقدار کلروفیل b مربوط به رقم داراب به میزان 0.423 میلی گرم بر گرم وزن تر و کمترین آن مربوط به رقم بومی به میزان 0.364 میلی گرم بر گرم وزن تر در شرایط آبیاری کامل حاصل شد.

    کلیدواژگان: BBCH، تنش خشکی، فلورسانس، کلروفیل، کنجد
  • علیرضا سبحانی، حسن حمیدی * صفحات 341-356

    به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف پتاسیم بر عملکرد غده و شاخص های رشد سیب زمینی آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی (مشهد) در سال زراعی 90-1389 انجام شد. در این تحقیق از اکسید پتاسیم (K2O) در سطوح 0، 90، 180 و 270 کیلوگرم در هکتار استفاده شد. با افزایش میزان پتاسیم عملکرد غده سیب زمینی به طور معنی داری افزایش یافت. در تیمارهای مصرف 0، 90، 180 و 270 کیلوگرم اکسید پتاسیم در هکتار عملکرد غده به ترتیب 18.9 ،21.59، 22.26 و 24.94 تن در هکتار بود. افزایش مصرف پتاسیم باعث بالا رفتن وزن خشک کل (TDM)، وزن خشک ساقه، برگ، ریشه و غده، شاخص سطح برگ (LAI)، دوام سطح برگ (LAD)، سرعت رشد محصول (CGR) و سرعت جذب خالص (NAR) سیب زمینی شد. مصرف 270 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاسیم، بیشترین ماده خشک گیاه معادل 835 گرم در مترمربع و عدم مصرف پتاسیم کمترین ماده خشک گیاهی معادل 778 گرم در مترمربع را تولید نمود. حداکثر ماده خشک ساقه در 1800 درجه روز رشد (GDD)، حداکثر ماده خشک ریشه درGDD 1600، حداکثر ماده خشک برگ درGDD 1500 و حداکثر ماده خشک غده در GDD 2300 به دست آمد. حداکثر وزن خشک ساقه 324.86 گرم در مترمربع، حداکثر وزن خشک برگ 171 گرم در متر مربع، حداکثر وزن خشک ریشه 26.1 گرم در مترمربع و حد اکثر وزن خشک غده 500 گرم در متر مربع در تیمار مصرف 270 کیلوگرم در هکتار پتاسیم به دست آمد. بیشترین مقدار LAD در تیمار 270 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاسیم به میزان 309.37 متر مربع بر درجه روز رشد و در GDD1600 تولید شد. به طور کلی، نتایج نشان داد که مصرف اکسید پتاسیم باعث بهبود روند تغییرات کلیه شاخص های رشد در سیب زمینی گردید.

    کلیدواژگان: پتاسیم، سیب زمینی، شاخص های رشد، عملکرد
  • مجید نصرالله الحسینی*، آتنا رحمانی، سعید خاوری خراسانی صفحات 357-372

    به منظور مطالعه اثرات پرایمینگ بر شاخص های جوانه زنی و میزان عناصر در مراحل اولیه رشد ذرت شیرین رقم KSC 403 آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 6 سطح پرایمینگ (بذرها بدون پرایمینگ، پرایمینگ با آب معمولی، پرایمینگ با آب مقطر، پرایمینگ باکلرید سدیم، کلرید پتاسیم، کلرید کلسیم آبدار) و پنج سطح تنش شوری (صفر، 4، 8، 12و 16 دسی زیمنس برمتر نمک کلرید سدیم) بود. صفات مورد بررسی شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تازه و وزن خشک گیاهچه، نسبت ریشه چه به ساقه چه و تعیین میزان سدیم، کلر، کلسیم و پتاسیم در بخش های مختلف گیاهچه (ساقه، ریشه و بذر) بود. نتایج آزمایش بیانگر آن است که با افزایش سطح تنش شوری تمامی پارامترهای اندازه گیری شده، کاهش یافتند. در این بین تیمار با پرایمینگ کلرید کلسیم آبدار نسبت به سایر تیمارها به تنش شوری پاسخ بهتری داد. نتایج نشان دادکه با افزایش میزان نمک کلرید سدیم، میزان جذب سدیم افزایش و میزان جذب کلسیم و پتاسیم کاهش می یابد.کاربرد کلرید کلسیم آبدار به دلیل تحریک سلولی و در اختیار قرار دادن کلسیم بیشتر در محیط رشد حاوی نمک، منجر به بهبود پارامترهای رشد گیاهچه می شود. تیمارکلرید کلسیم آبدار در تمام صفات به جز میزان سدیم و پتاسیم، بالاترین میزان را به خود اختصاص داد و بیان گر بهبود کارایی بذور تحت تاثیر تنش شوری در مجاورت کلسیم است و می تواند جهت بهبود در جوانه زنی مورد استفاده قرار گیرد.

    کلیدواژگان: پرایمینگ بذر، تنش، شاخص های جوانه زنی، کلرید سدیم
|
  • G. Tahmasebi*, S.A. Syadat, M.M. Pour Siabidi, R. Naseri Pages 241-258

    To study the effect of the best planting date of rapeseed cultivars on seed yield¡ a split plot experiment was conducted in randomized compete block design with four replications at Agricultural and Natural Resources Research Center of Ilam province¡ Iran of 2005. Planting dates (September 5th¡ October 1st¡ October 15th and November 1st) were assigned to main plot and cultivars (Talaye¡ Rijent×Kobrah and Okapi) to sub plots. The results of the analysis variance of data showed that planting date¡ cultivars and their interaction effect were significant on under study traits at 1% level probability. The highest seed yield (3622 kg.ha-1) was obtained from September 5th and the lowest (3075 kg.ha-1) from October 1st planting dates. The highest number of seed per pod (61.55 seed)¡ 1000-seed weight (3.477 g) and number of pod on main stem (64.75 pods) were observed in September 5th planting date. Zarfam cultivar had the highest seed yield¡ number seeds of per pod¡ 1000-seed weight and number of pods on main stem in comparison to other cultivars. Talaye had the highest days to flowering and plant height than other cultivars. Among planting dates¡ September 5th had lowest days to flowering and it was also evaluated as to be better than other planting dates. Therefore¡ September 5th planting date can be the results of this study recommended to Zarfam cultivar in this region.

    Keywords: Planting date, Rapeseed, Seed yield, Vegetative traits
  • D. Hassanpanah * Pages 259-276

    To create genetic variations in potato during four years of study (2007-11) and use than in breeding programs, some 105 hybrids were selected from cresses of Agria, Savalan, Boren, Kennebek and Ceaser cultivars as hybrids parents, and planted in augmented design at the Agricultural and Natural Resources Research Station of Ardabil during 2010-2011. The marketable tuber yields produced by the parents and hybrids were 42-52 t.ha-1 and 10.4-138.8 t.ha-1, respectively. The marketable tuber yields of hybrids exhibited 23.81% over dominance, 52.38% incomplete dominance, 13.33% reduction dominance and 10.48% interval dominance. Almost 24% of all hybrids selected produced higher marketable tuber yield than their parents. Heterosis for marketable tuber yield was found to be 58%. Based on the traits considered like marketable tuber yield, tuber uniformity, shallow eye depth, short stolon and yellow flesh and skin color, heterosis and dominancedegrees some 28 hybrids were selected. Among hybrids selected, 14 belonged to ♂Ceaser × ♀Savalan cross (021, 022, 023, 025, 026, 049, 057, 081, 087, 088, 095, 098, 0104 and 0105), four to ♂Savalan × ♀Agria cross (0500, 0502, 0503 0508), five to ♂Ceaser × ♀Agria cross (0611, 0613, 0616, 0618 and 0623) with early to mid-early maturity group, one to ♂Boren × ♀Savalan cross (0205), two to ♂Savalan × ♀Ceaser cross (0300 and 0303) and two to ♂Ceaser × ♀Kennebek cross (0401 and 0403) with mid-late maturity group.

    Keywords: Breeding population, Dominance degree, Heterosis, Hybrid, Solanum tuberosum
  • F. Mirshekari *, P. Nazeri, M. Mirakhori, N. Jamshidi, M. Gaffari, A.H. Markazi Pages 277-286

    A factorial split experiment using randomized complete block design with four replications was performed at Agricultural Farm Experimental Station of Ilam province (Iran) during growing season of 20007-2008. The treatments consisted of 3 levels water deficit (usual, irrigation each 5 days, three days later and six days later than usual irrigation) and 2 levels of phosphate biofertilizer (without and using of biofertilezer) and 3 levels of chemical fertilizer (0, 45 and 90 P2O5 kg/ha of triple superphosphate). In addition, 100 kg/ha of K2O before planting and 400 kg/ha of CH4N2O at 3 times, one-third at planting, one third at stem elongation and the rest at inflorescence stage were applied. 13 kg/ha of biofertilezer banded of planting time, 3-5cm besides seeds on the planting rows. Results showed that application of biofertilezer and 45 kg/ha of chemical × irrigation interaction on traits like plant height, height of ear from ground, seed number/ear, rows per ear, 1000 kernel weight, seed yield and protein content were significant and resulted in highest yield (9840 kg/ha) as compared to the other fertilizer and irrigation treatment.

    Keywords: Biofertilizer, Corn, Water Deficit Condition, Yield
  • M. Eskandari Kordlar, B. Pasban Eslam*, A. Mousavizadeh, M. Roshdi Pages 287-300

    To investigate association of some morphophysiological characteristics with seed yield and its components of oilseed rape varieties, a research was carried out at East Azerbaijan Agriculture and Natural Resources Research Center in 2005-2006. Experimental design was randomized complete block with four replications. Varieties under study showed significant differences in leaf area and leaf number per plant (typeI, II and total), leaf dry weight per plant, specific leaf weight, leaf temperature, seed oil percent, seed and oil yields. The results indicated that high yielding varieties possessed higher levels of leaf area (type II). SLMO46, Sunday, ARC-2, Opera and Ebonite had the higher seed yields than other varieties respectively. Sunday, Ebonit, SLM046, ARC-2 and Opera produced higher and Okapi, Sinatra, Regent×Cob, Geronima and Olpro lower oil yields. In this research, a positive and significant correlations were observed between seed yield with oil yield, leaf area type II, total leaf area, leaf dry weight, while a negative and significant correlation between seed oil and seed yield were seen. Correlations of oil yield with seed oil, seed yield, leaf dry weight and leaf area (typeI, II and total) were positive and significant. It seems that leaf area, especially larger leaves with longer petiole (type II), had important role in seed and oil yields. It can be concluded that replicating the experiment, would possibly result in recommending adaptable and high yielding oilseed rape varieties for cold climates of the country.

    Keywords: leaf area, Leaf temperature, Oilseed rape, Specific leaf weight
  • A. Godrati Azadi*, R. Sadrabadi Haghighi, K. Bakhsh Kelarestaghi Pages 301-314

    To evaluate the effect of foliar application of copper on yield and yield components of four barley cultivar a factorial experiments with two factors was conducted in randomized complete block design with three replications in 2011 - 2012. The first factor was four barley cultivars (Fisasih, Yousof, Reyhan and Cb17) and the second factor consisted of foliar application of copper chelate in three levels (non, one time at booting stage and two times at both booting and heading stages). Results showed that there were differences among number of fertile tillers, number of seed per spike and seed weight of cultivars. Although yields of cultivars did not differ significantly, one or two times of foliar applications of copper increased biological and seed yield. Seed yield increased mainly as a result of increase in thousand seed weight, number of fertile tillers per unit area and the number of seeds per spike. Mean while harvest index was not affected by foliar application. In general, it seems due to essential of elemental copper on plant physiology, particularly in a copper sensitive plant like barley application of copper-containing compounds may enhance plant growth.

    Keywords: Booting stage, Copper chelate, Foliar application, Heading stage
  • B. Mirshekari*, F. Farahvash, S. Baser Koochebagh Pages 315-326

    To study the effect ofphysical seed priming techniques on seed germination, growth and yield of a wheat cultivar (Triticum aestivum, cv. Falat), an experiment was conducted. Factors under study were ultrasonic intensity of 3 W.cm-2, laser wave of length of 6328 Å, magnetic field with intensity of 0.6 T, gamma and beta radiations both with intensity of 2 mc for 5 and 10 min and a control. Results indicated that effect of laser and magnetic field for 5 min was effective on duration germination as compared to other treatments. Seedling treated by magnetic field for 5 min resulted in greater vigor than ultrasonic and beta radiations. Seed weights, under magnetic field and gamma radiation treatments for 5 and 10 min were heavier (55.6 g) than other treatments. Seeds that treated with magnetic field for 5 min produced 21.5% more yield as compared to the control. Laser (for 5 min) along with gamma and magnetic field (for 5 and 10 min) radiations could produce yield up to 588 g.m-2. Seed yield in control plot was 71 g lower than those treated with laser for 5 min, gamma and magnetic field for 5-10 min radiations.

    Keywords: Physical priming, Seed yield, wheat
  • E. Bagheri *, J. Masood Sinaki, M. Baradaran Firoozabadi, M. Abedini Esfhlani Pages 327-340

    To study the effects of foliar applications of salicylic acid under cutting off irrigation at BBCH and phenological growth stages of plants and their interaction on chlorophyll a, b, carotenoid concentrations and chlorophyll fluorescence of sesame varieties (Sesamum indicum) a split factorial experiment based on a randomized complete block design with 3 replications was conducted at Shahrood (Semnan province of Iran) during growing season of 2011-2012. Main factor was three irrigation levels (full irrigation as control, cutting off irrigation at 69 BBCH (at 90% flowering stage), and cutting off irrigation at BBCH79 (at full growth of pods). Sub plots were three cultivars of sesame (Biarjomand native, Dashtestan 2, Darab 1) and two levels of the foliar applications salicylic acid (0, and 0.6 mM). The results of variance analysis showed that drought stress due to cutting of the irrigation at 90% flowering and full growth of pods reduced content of chlorophyll a, carotenoid and chlorophyll fluorescence significantly. Foliar application also reduced chlorophyll b and chlorophyll fluorescence (Fv, Fm) significantly. Experimental results indicated that highest concentrations of chlorophyll a and carotenoid 0.629 and 0.265 mg/g.Fw respectively produced by plants when irrigation was cutted off at BBCH 69 and the highest concentration of Fv/Fm (0.656) in control treatment. Based on the results obtained the maximum chlorophyll b content belonged to Darab (0.423 mg/g.Fw) and the lowest (0.364 mg/g.Fw) to Biarjomand native.

    Keywords: Chlorophyll, drought, Fluorescence, sesame (Sesamum indicum)
  • A. Sobhani, H. Hamidi * Pages 341-356

    To study the yield and growth indices of potato under different potassium levels an experiment was conducted in Agricultural and Natural Resource Research Center, Khorasan Razavi province, Iran during 2010. Potassium levels 0, 90, 180 and 270 kg K2O per hectare were included. In the experiment the tuber yields were 18.90, 21.59, 22.26 and 24.94 t/ha in 0, 90, 180 and 270 kg K2O per hectare, respectively. Potassium increased total dry matter (TuDM), root dry matter (RDM), stem dry matter (SDM), leaf dry matter (LDM), tuber dry matter (TDM), crop growth rate (CGR), leaf area index (LAI), leaf area duration (LAD), and net assimilation rate (NAR).The maximum TDM (835 g.m2) was obtained in 270 kg K2O per hectare and lowest TDM (778 g.m2) was taken in 0 kg K2O per hectare. The maximum RDM, SDM, LDM and TDM were in 1600 GDD, 1800 GDD, 1500 GDD and 2300 GDD, respectively. The maximum RDM, SDM, LDM and TDM obtained in 270 kg K2O per hectare and were 26.1, 324.86, 171 and 500 g.m2, respectively. The maximum LAD (309.37 m2.GDD-1) was obtained in 270 kg K2O per hectare in 1600 GDD. In the general potassium increased all of the growth indices in potato.

    Keywords: growth indices, potassium, Potato, Yield
  • M. Nasrolah Alhossini *, A. Rahmani, S. Khavari Khorasani Pages 357-372

    To investigate the effects of different levels of seed priming on germination indices and nutrient absorption at early growth stages of sweet corn (Golden Kernel Hybrid) a factorial experiment based on completely randomized design was conducted with three replications in 2011. The experiment consists of 6 levels of primings (seeds without priming, priming with tap water, priming with distilled water, priming with sodium chloride, potassium chloride, and hydrous calcium chloride) and five levels of salinity (zero, 4, 8, 12 and 16 ds/m sodium chloride). The characteristics studied were germination percentage, germination rate, root and shoot length, fresh weight and dry weight of seedling, root to shoot ratio and determination of sodium, chloride, calcium, and potassium concentration in different parts of seedlings (stems, roots and seed). The results indicated that increasing salinity stress levels decreased all parameters measured. Priming seeds with hydrated calcium chloride responded to significantly to salinity stress better than other treatments. Results also showed that increasing concentration of sodium chloride salt, increased absorption rate of sodium but concentration of calcium and potassium were reduced. Because application of hydrous calcium chloride stimulates cell in using calcium under salinity conditions it leads to improved seedling growth parameters. To achieve a more accurate results slicing interaction effect of seed priming×salinity levels was performed. Hydrous calcium chloride treatments improved all traits under study except sodium and potassium concentration. This represents a better performance of seeds germination under salinity stress when seeds primed with hydrous calcium chloride.

    Keywords: Germination Characteristics, NaCl Concentration, Osmo Priming, Slicing Interaction